Χαιρετισμός Δημάρχου Ήλιδας κ. Χρ. Χριστοδουλόπουλου στην εκδήλωση για την Εκεχειρία
Κυρίες και κύριοι,
Πολλές φορές ημερίδες σαν την σημερινή εξαντλούνται στην απόδοση τιμής και στην ιστορική προσέγγιση των θεσμών και των προσώπων που τους υπηρέτησαν.
Χαίρομαι που διαπιστώνω από την πρόσκλησή σας ότι έχει προγραμματιστεί μια διαφορετική εκδήλωση, που αφορά στο πραγματικό και ουσιαστικό νόημα της Εκεχειρίας, αλλά και στη σύνδεση –αν μπορεί να υπάρξει– του θεσμού με τον σύγχρονο κόσμο.
Η Ολυμπιακή εκεχειρία –όπως όλοι γνωρίζεται– είναι η παύση των
εχθροπραξιών που συντελούνταν μεταξύ των αρχαίων ελληνικών πόλεων, κατά την περίοδο που αυτές συμμετείχαν στους Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τις τελευταίες δεκαετίες συντελείται μία προσπάθεια η εκεχειρία να αποκτήσει υπόσταση ως παγκόσμιος θεσμός, τουλάχιστον κατά την περίοδο που διοργανώνονται οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Μέχρι σήμερα, όμως, αν και υπάρχουν κάποιες αχτίδες φωτός, δεν φαίνεται να υπάρχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Για να καταλάβουμε την ουσία του όρου Εκεχειρία πρέπει να επιστρέψουμε στο λόγο που δημιουργήθηκε ο θεσμός στην Αρχαιότητα.
«Φανταστείτε την ειρήνη» ή κάποια ανάλογη φράση, θα πρέπει να έλεγε ο βασιλιάς Ίφιτος της Αρχαίας Ήλιδας όταν απευθύνθηκε στο μαντείο των Δελφών, αναζητώντας τρόπο για τον τερματισμό των ατελείωτων εχθροπραξιών ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις – κράτη και η Πυθία του απάντησε πως θα πρέπει να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλα ξεκίνησαν στην Αρχαιότητα για να επιτραπεί στις αντιμαχόμενες ελληνικές πόλεις – κράτη να αφήσουν κατά μέρος τις συγκρούσεις, να γιορτάσουν την αλληλεγγύη, να βιώσουν μια ειρήνη εμπνευσμένη από τον αθλητισμό.
Αυτή είναι η Ολυμπιακή Εκεχειρία. Αυτή είναι η αρχαία μας παράδοση. Μια ειρηνευτική συμφωνία η οποία διήρκεσε για περισσότερα από 1.200 χρόνια. Ένας θεσμός που αποτελεί κορυφαία πολιτική πράξη, η οποία προσφέρει ελπίδα και ευκαιρία για διάλογο.
Η Ήλιδα, θεσπίζοντας τους αγώνες πέτυχε κάτι πολύ μεγαλύτερο από την απλή δημιουργία του θεσμού. Πέτυχε να δώσε μορφή και ιδεολογικό υπόβαθρο στην ικανότητα του τότε γνωστού κόσμου να συνυπάρχει για λίγες ημέρες χωρίς όπλα και αντιμαχίες.
Κυρίες και κύριοι,
Η Ιερή Εκεχειρία παραμένει ακόμα και σήμερα κορυφαία πράξη ευθύνης των ανθρώπων και μάλιστα πράξη που πάει κόντρα στην πολεμοχαρή φύση μας. Πράξη που αφήνει στην άκρη το «εγώ» και βγάζει στην επιφάνεια το «εμείς», μέσω της ευγενούς άμιλλας και του αθλητικού ιδεώδους.
Σήμερα πρέπει να κάνουμε Εκεχειρία με πολύ περισσότερα από την δύναμη της ισχύς. Πρέπει να κάνουμε τους απαραίτητους συμβιβασμούς που προβλέπει ο θεσμός και να εναντιωθούμε σε νεόκοπα δεδομένα όπως η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία και γενικότερα η βίαιη νοοτροπία κα στάση ζωής. Να βγάλουμε μπροστά έννοιες όπως η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο και το διαφορετικό.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Η σημερινή ημερίδα θα αποκτήσει αξία μόνον και εφόσον μπορέσει να οδηγήσει σε μία σειρά από διαπιστώσεις που θα ζητήσουμε να μετατραπούν σε αποφάσεις και πράξεις. Θα πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες –ο καθένας από το δικό του μετερίζι και με τη δική του δυναμική– ώστε να συμβάλλει ο θεσμός της Εκεχειρίας και πάλι στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι ως αναγκαία κακό αλλά ως υποχρεωτικό δεδομένο που ακολουθείται συνειδητά.
Είναι ο μόνος δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσουμε και είναι βέβαιος πως όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ!